Er moet toch ook gewerkt worden... - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Laura Putten - WaarBenJij.nu Er moet toch ook gewerkt worden... - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Laura Putten - WaarBenJij.nu

Er moet toch ook gewerkt worden...

Blijf op de hoogte en volg Laura

21 September 2012 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Hello my dear,

Ik open dit verhaaltje zo omdat een van m’n collega’s (de Housekeeping PM-manager) echt achter iedere zin my dear zegt. Heel grappig om te horen. Als het geen my dear is, is het trouwens wel sweetheart, je voelt je dus gelijk erg gewaardeerd!
Er waren al meerdere mensen die om een verhaaltje vroegen, dus zal jullie dan nu eindelijk gaan verblijden met een lang verhaal!

Vorig week woensdag ben ik dan eindelijk begonnen met ‘werken’. Had die dag gelijk een training, waarbij we vanalles te horen kregen over Marriott/Renaissance en de verschillende brands die ze hebben. Heel interessant allemaal, maar het voelt af en toe een beetje als een brainwash met al die info die je krijgt en hoe geweldig het allemaal wel niet is. We hadden die training in een van de nieuwste Renaissance hotels, in Arlington, heel erg mooi hotel. Kregen daar ook een heerlijke lunch, dus dat was wel heel fijn.
Donderdag heb ik dan de eerste dag gewerkt in het hotel. Omdat ik op de Housekeeping afdeling ga werken was het de bedoeling dat ik ook een dagje met een van de ladies mee ging lopen om kamers schoon te maken. Dit zodat ik altijd in kan vallen met schoonmaken mochten er veel zieken zijn/een te hoge bezetting voor de ladies oid. Ik heb die donderdag samen met Transito (grappige naam, dit is namelijk ook een typische AH-term, werd ik toch nog aan jullie herinnerd!) 16 kamers schoongemaakt. Dit is echt een flinke klus, en moet niet onderschat worden! Wel leuk om zo gelijk een kijkje te kunnen nemen in de kamers, ook al zal ik die vast nog veel vaker gaan zien. De eerste kamer heb ik vooral gekeken hoe Transito het deed, daarna ben ik zelf ook mee gaan helpen. Tijdens de lunch wilden de andere housekeeping managers me trakteren op een lekker broodje van een broodjeszaak in de buurt, omdat ik nieuw was. Dikke prima! Heerlijk broodje gehad en daarna weer lekker aan de poets gegaan.
Vrijdag had ik wederom een dag training, deze keer ging het over hoe je gasten moet benaderen en hoe je er zelf uit moet zien enzo. No offence, maar deze trainingen zijn echt gemaakt voor hele domme mensen. Er zaten ook echt allerlei functies in de zaal, van (Spaanse) housekeepers tot restaurantmanagers. Tom en ik zaten de hele tijd bij een Duitse jongen, Leo, en niet om ons op te hemelen maar je kon echt wel merken dat wij net een tikje slimmer zijn dan de rest haha.

Het weekend had ik lekker weer vrij, gelukkig ook maar, want ik had mn rooster voor deze week gezien en daarop zag ik gelijk dat ik 8 dagen achter elkaar zou moeten werken. Een weekendje rust was dus wel lekker! Het weekend is alleen niet heel rustig geweest. Vrijdagavond zijn we wezen stappen in Midtown, hele leuke avond gehad. Daardoor hebben we zaterdag ook gewoon de hele dag lekker rustig aan gedaan. Heb de hele dag een beetje in de club lounge gezeten om al mn series terug te kijken enzo. ’s Avonds wilden we redelijk op tijd naar bed gaan, we waren alleen nog even aan het wachten op Tom. Om 12.30 werd er aangeklopt, en daar was Tom. Alleen stonden er achter hem nog 2 meisjes, waarvan er 1 echt ontzettend dronken was. Ze probeerde gelijk bij ons binnen te lopen, wat wij uiteraard tegenhielden. Het andere meisje dat er bij stond, bleek het dronken meisje ook niet te kennen. Ze had tegen haar gezegd dat ze in 403 woonde, waardoor ze haar bij ons had afgeleverd.
Omdat het meisje zo ontzettend dronken was dat ze bijna niet meer kon staan, hadden we haar een stoel gegeven en wat water. Dat was achteraf niet het slimste plan. Voor mensen met een zwakke maag, lees nu maar even niet meer verder ;-).
Ze had net een slok water op, en stond ineens op en rende kotsend en wel bij ons appartement binnen! Wij dus allemaal als een gek wegrennen en ons opsluiten in de slaapkamers zodat ze daar in ieder geval maar niet binnen kon komen. Het meisje had inmiddels de badkamer bereikt en vanuit daar hoorden we ineens een enorme bons. Toen we de deur open wilden doen, ging dit dus ook niet, want daar lag ze op onze badkamervloer in haar eigen kots met haar broek op haar enkels. We wisten op dat moment echt even niet wat we moesten doen en dus is Tom naar beneden gerend om de concierge te halen. Die wist eigenlijk ook niet zo goed wat we er mee aan moesten en raadde ons aan om de politie te bellen. Omdat we toen het meisje ook niet echt wakker kregen ofzo hebben we ook besloten om een ambulance erbij te bellen. Deze kwamen gelukkig redelijk snel en inmiddels was het meisje ook weer enigszins aanspreekbaar. Omdat we niets van haar wisten hebben we haar telefoon maar wat doorgekeken op zoek naar informatie (dat was ook het enige wat ze bij zich had). Toen de ambulancemensen met haar bezig waren, had een politieagent inmiddels haar ouders kunnen bereiken. Haar vader zei: ‘ Leg haar maar gewoon in haar appartement, komt wel goed’. Gelukkig was de politie het hier niet mee eens en hebben ze haar met een brancard uit ons appartement vervoerd. Ze was op dat moment heel erg aan het tegenspartelen, want ze wilde uiteraard niet mee. Het schijnt hier ook 500 dollar te kosten om een nachtje in het ziekenhuis te overnachten, dus wat dat betreft snap ik het wel.
Uiteindelijk is ze dus toch meegenomen en zaten wij met alle rotzooi te kijken. Letterlijk het hele pad van de deur naar de badkamer zat onder de kots. We zijn dus maar naar de 24/7 geopende drogist om de hoek gegaan en hebben voor 50 dollar aan schoonmaakspullen gekocht. Daar dus maar even mee aan de slag gegaan en uiteindelijk was het rond 3 uur, half 4 schoon. We waren allemaal zo geschokt dat we nog even hebben zitten praten en wat gedronken hebben en daarna konden we eindelijk lekker gaan slapen.

Zondag moesten sommigen van ons werken en heb ik met Vera wat gechilled. ’s Middags lekker een pizza gehaald en ’s avonds met Ramon (managementstagaire) en Lisanne (meisje dat toevallig ook uit Best komt en hier ook stage loopt) gegeten bij de Chinees. Op tijd naar bed daarna, want maandag moest er gewerkt worden!

Gelukkig mocht ik maandag gelijk meelopen met een van de managers. Heb die dag heel wat kamers gezien en kilometers gelopen. Daar moeten mn voetjes nog wel even aan wennen! Verder is het wel allemaal heel leuk en interessant want er komt nog heel wat kijken bij zo’n housekeeping department.
De andere dagen tot nu toe (het is nu donderdag) heb ik ook allemaal met managers meegelopen/zelf door het hotel gezworven om kamers te controleren/opstartpraatjes gehouden enzovoorts. Vandaag zijn we lekker met de managers weer buiten de deur gaan lunchen, ook al was het maar Subway, toch is het wel lekkerder als het eten in de kantine van het hotel.
Het is echt nog een hele klus om alle namen van de ladies te leren. Niet alleen zijn het er heel veel, ze hebben ook nog eens allemaal buitenlandse en dus moeilijke namen. Maar ik doe hard mn best om ze allemaal te leren kennen, dat is toch wat makkelijker aanspreken. Iedereen wordt trouwens aangesproken als Miss… en dan de naam. Heel grappig om te horen.
Ik zal in mn volgende verhaal ook nog wat collega’s omschrijven, want er zitten aardig wat aparte typetjes bij haha.

Maar ik vind het nu wel weer lang genoeg geweest, denk dat jullie je hier wel even mee vermaken. Laat allemaal maar reacties achter als je het gelezen hebt, vind ik leuk en kan ik een beetje zien wie mijn gezwets nog leuk vindt om te lezen hihi.

Tot het volgende verslag!
x0x0

  • 21 September 2012 - 07:54

    Laura:

    Het kotsverhaal was toch niet zo'n goed idee bij mijn ontbijt, ookal kende ik het al haha. Gelukkig ben je al op de helft van je 8 dagen! Succes met werken vandaag. Liefs

  • 21 September 2012 - 08:19

    Francie:

    Ik vermaak me ook nog altijd prima met je verhalen, I love your gezwets my dear!!
    Maak er n mooie werkdag van vandaag!! -xxx-

  • 21 September 2012 - 10:52

    Annemarie:

    He Laura!!

    Zo te zien heb je het wel naar je zin daar!! Fijn dat jullie zo'n leuke gasten op bezoek krijgen! 1 ding is zeker, het tapijt is nu waarschijnlijk schoner dan hij was, haha! xx

  • 21 September 2012 - 11:01

    Ingrid:

    Haha, ook ik zit aan mijn ontbijt. Top verhaal Lau. Succes nog de komende dagen. Kus

  • 21 September 2012 - 18:04

    Marianne:

    He Laura,

    het hele nachtverhaal van die kots zie ik helemaal voor me .......... zo goed omschrijf je het.

    Je maakt wat mee daar maar voor de kots hoef je niet weg die ken ik hier thuis ook wel een paar.

    Voor nu werk ze en daarna relax, ben benieuwd met wie Tom dan weer thuis komt!

    gr Marianne

  • 21 September 2012 - 21:59

    Suus:

    Lau!

    Leuk om te lezen wat je daar allemaal beleefd! Ik zie het al helemaal voor me ;).
    Als dat manager worden niet lukt kun je nog altijd een schoonmaak carriere starten met je 50 dollar aan schoonmaakspullen en nu natuurlijk mega veel ervaring ;).
    Succes met je vele uurtje werken!

    XX Suus

  • 27 September 2012 - 21:26

    Ingrid:

    Lauwe, heb je morgen tijd om te skypen? Wil graag wat meer weten over je hotel! ;)

  • 10 Oktober 2012 - 15:05

    Anouk:

    Hè wat een verhaal weer. Zie het helemaal voor me met dat kotsverhaal. Nu grappig om te lezen maar niet als je het meemaakt bah bah
    En het ziekenhuis zo duur??? Dus kijk maar goed uit dan.
    Gr. Anouk

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laura

Actief sinds 25 Juli 2012
Verslag gelezen: 364
Totaal aantal bezoekers 6135

Voorgaande reizen:

26 September 2015 - 01 Oktober 2016

Managementstage Washington DC

30 Augustus 2012 - 03 Februari 2013

Stage in Washington DC

Landen bezocht: